کورنوگراف ساعت چیست و چه کاربردی دارد؟

کورنوگراف چیست؟

کورنوگراف نوع خاصی از ساعت است که در کنار نمایش زمان، به عنوان کرنومتر نیز استفاده می شود. ساختار ساعت هایی که دارای قابلیت کرونوگراف هستند، بدین صورت است که دارای سه عقربه هستند و با دو دکمه فشاری کنترل می‌شوند. بنابراین با وارد کردن فشار متوالی بر روی این دکمه ها، می توانید عملیات زمان گیری را شروع، متوقف و در صورت نیاز صفر کنید.

کرنوگراف های پیچیده تر از امکانات بیشتری برخوردار هستند و می‌توانند چندین شماره گیری فرعی برای اندازه گیری دقیق ثانیه ها، دقیقه ها، ساعت ها و حتی دهم ثانیه نیز داشته باشند. به علاوه، بسیاری از کرنوگراف های مدرن از حاشیه های متحرک به عنوان دور سنج برای محاسبه سریع سرعت یا مسافت استفاده می‌کنند. و اما مخترع کورنوگراف چه کسی بود؟

مخترع قابلیت کورنوگراف در ساعت ها

لویی موینت، کورنوگراف (قابلیت زمان گیری به وسیله کرنومتر) را در سال 1816 برای استفاده در ردیابی اجرام نجومی اختراع کرد. کارکرد این وسیله به این شکل بود که با توجه به حرکت ستاره ها و محل قرار گرفتن آن ها، رویداد های نجومی را پیش بینی می‌نمودند. همچنین از کرونوگراف ها استفاده فزاینده ای در پرتاب آتش توپخانه ها در اواسط تا اواخر دهه 1800 استفاده شد. استفاده های مدرن تر از کرونوگراف شامل خلبانی هواپیما، اتومبیل رانی، غواصی و مانور زیر دریایی است. اما از دهه 1980 بود که اصطلاح کورونوگراف برای همه ساعت های دیجیتالی که دارای عملکرد کرونومتر بودند، استفاده شد.

اصطلاح کرنوگراف χρονογράφος) (khronográphos ریشه در زبان یونانی دارد و به معنی  ضبط زمان می‌باشد. این عبارت مرکب از دو کلمه khrónos به معنی زمان و χρόνος  به معنی ضبط است. γράφoc  دو واژه gráphōs و χρόνος نیز برای بیان عمل نوشتن در این عبارت آمده اند. اگر نسخه های اولیه کرنوگراف را دیده باشید، تنها نسخه هایی را می‌بینید که در واقع از عمل “نوشتن” برای ثبت زمان استفاده می‌کردند. اساس کار این وسایل، علامت گذاری با یک قلم کوچک بود که به یک شمارنده متصل بود و پس از سپری شدن هر یک ثانیه، علامتی بر روی کاغذ ثبت می‌شد.

چه کسی اولین کورنوگراف مدرن را ساخت؟

این نیکلاس ماتیو ریوسک بود که به سفارش شاه لوئی پانزدهم در سال 1821 اولین کورنوگراف مدرن را به بازار عرضه کرد. پادشاه از دیدن مسابقات اتومبیل رانی بسیار لذت می برد، اما می‌خواست بداند که دقیقاً هر مسابقه چه مدت طول می‌کشد و در اختلاف های کم، چه کسی برنده مسابقه است. بنابراین طبق دستور پادشاه، ریوسک مأموریت یافت تا دستگاه زمان سنجی را اختراع کند که کار گفته شده را انجام دهد؛ در نتیجه این تلاش ها، او اولین کرنوگراف تجاری را اختراع کرد.

سپس در سال 1915، گاستون بریتلینگ اولین کورنوگراف را با عقربه ثانیه ای مرکزی و شمارنده 30 دقیقه ای تولید کرد. بعداً در سال 1923، گاستون بریتلینگ اولین زمان سنج یا همان کورنوگراف را با یک دکمه کنترلی جداگانه به بازار ساعت های دیجیتالی فشار معرفی کرد. در سال 1934 ویلی بریتلینگ مفهوم کورنوگراف را با افزودن دکمه کنترلی دوم در ساعت های تایمر دار توسعه یافته اضافه کرد.

موارد استفاده از کورنوگراف ساعت

کورنوگراف در بین خلبان ها بسیار محبوب بود زیرا به آن ها امکان می داد سریع حساب کنند و زمان دقیق را برای تصمیم گیری به دست آورند. بنابراین تقاضا برای کورنوگراف همراه با صنعت هواپیمایی در اوایل قرن 20 افزایش یافت. از آنجا که اکتشافات فضایی ایالات متحده در ابتدا فقط به خلبانان آزمایشی مربوط می‌شد، به دستور رئیس جمهور دویت دی آیزنهاور، نقشه نگارها بر روی مچ بسیاری از فضانوردان اولیه قرار داشت. استفاده از کرونوگراف برای بسیاری از زمینه ها سیر مشابهی را دنبال می کند که شامل زمان بندی بسیار دقیق و یا مکرر در مورد ماشین آلات با کارایی بالا و پیچیده تر است. مسابقات اتومبیلرانی و ناوبری زیردریایی نیز دو نمونه از این موارد هستند.

برخی از موارد دیگر استفاده از کورونوگراف، شامل لنگلی کرونوگراف است که توسط نیروی دریایی ایالات متحده برای ثبت، محاسبه و تجزیه و تحلیل داده های ثبت شده توسط منجنیق های پرتاب هواپیما استفاده می‌شد. یکی دیگر از موارد معروف استفاده از کرونوگراف در تمام مأموریت های آپولو ناسا به ماه بود؛ هر فضانورد به یک کورنوگراف کاملاً کارا مجهز بود. اکنون کرونوگراف ها برای ثبت ضربان قلب در بیمارستان ها، محاسبه سرعت و یا مسافت در یک زمین ورزشی یا حتی به سادگی یک ابزار پخت و پز برای آشپزخانه استفاده می‌شوند.

امکانات کورنوگراف ساعت های مختلف

کورنوگراف ها می توانند دستگاه های بسیار پیچیده ای باشند اما عملکرد اصلی همه آن ها نمایش زمان به عنوان ساعت و نمایش زمان سپری شده به عنوان کورنومتر است. در این زمینه صدها حق اختراع ثبت شده برای به روزرسانی این دستگاه به مردم داده شده است. کرنوگراف های خودکار و غیر دیجیتال به باتری احتیاج ندارند زیرا از یک بازوی مکانیکی که انرژی جنبشی ایجاد می کند و در نتیجه قلم را بر روی صفحه می کشد، استفاده می کند.

کورنوگراف مدرن با فشار دادن یک دکمه شروع به کار کردن می‌کند. برای شروع زمان ضبط و متوقف کردن عمل زمان سنجی، با فشار دادن همان دکمه کار شما انجام می‌شود. هنگامی که دکمه برای شروع ضبط فشار داده می‌شود، یک سری سه تایی (در کرنوگراف های پیچیده تر و دقیق تر تعداد بیشتری چرخ دنده وجود دارد) چرخ دنده ها شروع به چرخش می‌کنند. کوچکترین زمان در این کورنوگراف ها، معادل با دقت 10/1 ثانیه است. یک دور ثانیه، یک دور شصت ثانیه و یک دور شصت دقیقه توسط این سه چرخ دنده ثبت می‌شود. است. این سه چرخ دنده با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و مدت زمانی را که از فعال شدن دکمه شروع می‌گذرد ثبت می‌کنند.

ساعت های دیجیتالی که دارای قابلیت کورنوگراف هستند، علاوه بر دکمه شروع، از یک دکمه تنظیم مجدد نیز برخوردار هستند که به طور معمول در موقعیت ساعت چهار قرار دارد. هنگامی که دکمه تنظیم مجدد فشار داده می‌شود، عقربه کرونوگراف به صفر باز می‌گردد.

انواع کورنوگراف

1. کالکوگرافی

اولین کرونوگراف اتوماتیک در فضا

2. کورنوگراف های نواری

کرنوگراف های اصلی که ریوسک اختراع کرد، کرنوگراف نواری نامیده می‌شدند. آن ها از نواری تشکیل شده بودند که با سرعت کنترل شده دائماً در امتداد آن کشیده می‌شدند. هنگامی که فعال می‌شود، یک قلم بر روی نوار فشار داده می‌شود و ضبط را شروع می‌کند تا غیرفعال شود.

3. کرنوگراف های تخصصی

توسط غواصان در اعماق دریا و غواصی استفاده می شود.

4. کرونوگرافی های Flyback

دارای یک زمان بندی دقیق هستند که می تواند به سرعت تنظیم شود یا بازگشت به عقب، به صفر برسد. امید است که مقاله سورن گالری مورد توجه شما خواننده گرامی قرار گرفته باشد. هر سوال و یا مشکلی در مورد کورنوگراف ساعت خود داشتید زیر همین مطلب برای ما کامنت کنید.